Stosowanie wentylatorów jest niezbędne wszędzie tam, gdzie istnieje konieczność wymuszenia przepływu powietrza. Najczęstsze obszary, w których wykorzystuje się wszelkie rodzaje wentylatorów to systemy wentylacyjne w różnego typu budynkach. Są to także zastosowania przemysłowe, gdzie strumień powietrza jest niezbędny do wykonywania różnych procesów technologicznych, np. przy nadmuchach i suszeniu lub przemieszczaniu surowców za pomocą strumienia powietrza. Bardzo często wentylatory są też używane do pozbywania się substancji stanowiących efekt uboczny produkcji lub przetwarzania rozmaitych materiałów, np. przy wyciągach stanowiskowych albo urządzeniach odpylających.
Taka mnogość zastosowań sprawia, że potrzebne są wentylatory, które pracują z odmiennymi charakterystykami przepływu powietrza. Jednym ze stosowanych wyróżników jest podział na wentylatory niskociśnieniowe oraz średnio- i wysokociśnieniowe. Zobaczmy, czym odznaczają się wentylatory niskociśnieniowe i jakie są główne obszary ich wykorzystania.
Charakterystyka wentylatorów niskociśnieniowych
Wentylatory niskociśnieniowe to grupa urządzeń, która jest w stanie wytworzyć strumień powietrza, którego ciśnienie kształtuje się na poziomie nieprzekraczającym 700 Pa. Urządzenia tego typu znajdują zastosowanie w aplikacjach, które nie wymagają przenoszenia strumieni gazów zawierających większą ilość cięższych substancji, np. rozmaitych pyłów. Najczęściej wentylatory niskociśnieniowe są używane do systemów wentylacji mechanicznej.
Wśród wentylatorów niskociśnieniowych można znaleźć urządzenia o rozmaitej konstrukcji. Mogą to być wentylatory osiowe o mniej skomplikowanej budowie, w których przepływ powietrza następuje równolegle do osi, w której obraca się wirnik. Wentylatory niskociśnieniowe są dostępne również jako konstrukcje promieniowe, w których powietrze jest zasysane w osi równoległej, jednak jego wylot jest umieszczony prostopadle do osi wirnika.
Wentylatory niskociśnieniowe są również dostępne w wariantach, które umożliwiają ich stosowanie w warunkach specjalnych, tj. np. przy odprowadzaniu gazów o wysokiej temperaturze lub w strefach zagrożonych wybuchem.
